22

Па чалавечых мерках Дзінцы сёньня 22 :)
Але ж дзіцё дзіцём! Дзесь 4 ёй насамрэч чалавечых)
Але Дзень народзінаў, пра дурату пісаць ня будзем. У асноўным яна буся і харошая. І разумная. Малайчынка.

Хадзілі сёньня зь ёй у цэнтар гораду, у двор маёй школы... Потым ля фантану, падбіралі там каштаны класныя. Учора мігам пасябравалася з "пацярашкам" - шчанюком здаецца азіяцкай аўчаркі, што бегаў адзін у ашыйніку - так насіліся, скакалі й мілаваліся нават! О:)

А галоўнае што хачу расказаць - у нас ёсьць свой рытуал. Сам сабой зьявіўся. І НАШ. Дзінка яго гэтак сама "прасякла" як і Дзен.
Калі ўначы выходзім на прагулку - паварочваем за дом (па ходу я кажу: "Даганяй!", і яна семяніць хутчэй), перад тым як ступіць на маленьку трохкутну палянку, Дзінка зноў крыху адстае,.. я захожу ў цэнтар палянкі, спыняюся, паварочваюся... Дзінка стаіць... Я прысядаю ўзмахваю рукамі - і яна ляціць да мяне!
Я магу задумацца-загаварыцца - яна будзе стаяць чакаць пакуль я павярнуся й махну) Я не прымушаю сябе чакаць - тут жа абарочваюся й з замілаваньнем бачу што яна чакае... і ляціць!
:)
Мы пайшлі на вулку. Рытуал чакаем.:)

а перевод наведением)