Учора да ночы, дзесьці да 23:40 усё, можна сказаць, было добра (ну, акрамя галоўнага й Украіны). я думаў што хвілін праз 20 зраблю-такі крыху сумны але прыгожы запіс, з просьбай аб невялічкім цудзе. Якога заслужылі многія й многія, а асабліва некаторыя, і няўжо нарэшце ну хоць у чым-небудзь хоць калі ня я...
а цяпер і я ў цуд ня веру. а калі ён такі здарыцца - радасьць будзе азмрочаная.
цяпер я прачынаюся, гляджу ў вакно, і мне здаецца што там сьнег.
( ... )