(no subject)

На пачатку XX стагоддзя два "айцы чэскае дэмакратыі" - ня памятаю канкрэтна хто, шукаць лянота, размаўлялі пра лёс роднай мовы.
І адзін другому кажа (у прыкладным перакладзе на беларускую):
"Вось калі апошняя пражская прастытутка будзе размаўляць на чэскай мове - тады можна лічыць што мова ажыла й краіна адрадзілася"

Гэта я да чаго ўзгадаў...
Стаю, чакаю, нікога не чапаю. Падыходзіць вельмі памяты малады чалавек...
( арфаграфія арыгінала цалкам захаваная )