RINGO!

перевод наведением

7.07 – дні народзінаў Марка Шагала, Івана Луцэвіча (Янкі Купалы) і Рычарда Старкі (Рынга Стара). А мы тут ўсё пра футбол :)
Дзядька Марк укурак яшчэ той, у файным сэнсе, дзядзька Янка, як падабае клясыку – монстар, а Рынга і ў свае 70 ня вельмі яшчэ й дзядзька - ¼ лівэпульскае чацьверкі, і гэтым сказанае ўсё.
Яшчэ можна дадаць што Рынга ў бітлах сам песень не пісаў, і рэдка пеў. Асноўнае чым як саліст памятаецца – выкананьнем “Octopuses’ garden”. Тобіш мы зноў пра футбол.

Нават я крыху паддаўся таму галаваногаму прыколу – але яны там зь ім зусім здурнелі. Калі ім (так – ужо нават не яму, а “ім”) верыць, дык фінал будуць пераігрываць. І мабыць не раз. Бо спачатку васьміножка абраў Галяндыю, а назаўтра яму падсунулі яшчэ раз – прама на лапу "правільную" каробку паклалі , і тады ён нарэшце (ну правільна, дасталі, колькі можна, раз зь першага разу не разумееце?) даў ужо ім Гішпанію.

Ну а мне хоць разарвісь :)

Каго я выбіраю? ;)

Ну а што рабіць, калі Англія праляцела… Пасьля таго жаху гэткі фінал – для мяне найлепшы. Шмат у чым пагаджуся з “Прэсбол”-аўцам Арцёмам Іўчыным, файна напісаў:
      “Мне действительно безразличен итог. Такая позиция даёт лёгкость впечатлений, ложащихся на ясный и спокойный разум. Но она же лишает бодрящего эффекта соучастия. Посему принялся растить в себе симпатию. Вышло очень жизненно. Когда наступает интоксикация нежностью, а девать её особенно некуда, всенепременно влюбишься в кого-нибудь совершенно неподходящего.
Понятное дело – ( в… )

Ён жа файна апісвае і далей, пра руйнаваньне стэрэатыпаў (зноў не зусім, але шмат з чым згодны):
( кто теперь настоящие немцы )

---
А музыка мінулага месяцу - ню вядома ж гэта )))
Жартую :) K`naan Feat. David Guetta - "Waving flag" (як раз у дуэтным англа-гішпанскім варыянце яна ў мяне ёсьць)